Στην οικονομία όλα έχουν να κάνουν με την προσφορά και την ζήτηση , μερικές όμως φορές μπορεί να υπάρχει τεχνητή έλλειψη προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών που οδηγεί σε άυξηση των τιμών , αυτή την στιγμή ζούμε μια τέτοια κατάσταση , οι ολιγάρχες που κυβερνούν τους λαούς και ελέγχουν όλα τα μέσα μαζικής παραγωγής και ενημέρωσης έχουν αυξήση υπερβολικά την δύναμη τους και παίζουν με τις ζωές όλων μας .
Στην Ευρώπη όμως πρώτη φορά ζούνε την οικονομική κρίση εμείς την ζούμε εδω και μια δεκαετία .
O πληθωρισμός στην Ελλάδα και τα οφέλη της Ευρωζώνης που δεν ήρθαν ποτέ.
Στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι συνολικά οι εργαζόμενοι και διαχρονικά ποτέ δεν είχαν αξιοπρεπή εισοδήματα , ακόμη και γιατροί και επιστήμονες και σοβαροί επιχειρηματίες( για την φορολογια ) αναγκάστηκαν να μεταναστευσουν για αυτό το λόγω.
Υπήρξε μια περίοδο , μετά το φιάσκο του χρηματιστηριου το 1999 ,όπου έδωσαν τεχνικές αυξήσεις στους μισθούς για να οδηγήσουν τον κόσμο σε υπερδανεισμό κυρίως με στεγαστικά δάνεια , από την περίοδο του 2001 είσοδο μας στο ΕΥΡΩ εως το 2009 όπου στη συνέχεια ακολούθησε μια συρίκνωση των εισοδημάτων μείωση μισθών , αυξηση φόρων και δαπανων για όλα τα νοικοκυριά που συνεχίζεται πάνω από δέκα χρόνια .
Οι πολίτες της Ελλάδας και συνολικά οι εργαζόμενοι ποτέ δεν ωφελήθηκαν απο την είσοδο μας στην ευρωπαική ενωση .
Λίγοι καρπώθηκαν όλες τις ευρωπαικές επιδοτήσεις που συνήθως φαγώθηκαν σε καζίνα και σπατάλες σε βίλες πάνω σε βουνά με πισίνες και ιδιωτικές μαρίνες .
Σήμερα ζούμε σε υποχρεωτικότητες που οδηγούν σε ελαχιστοποιηση ελευθερίων , η υγεία είναι προνόμιο ελάχιστων , η αξιοπρεπή εργασία και τήρησει του 8ωρου επίσης , οι συνθήκες εργασίας έχουν φτάσει στο μεσαίωνα η τωρινή κυβέρνηση ψάχνει συνέχεια εθελοντές ακόμη και για τις φωτιές που σήμερα που μιλάμε καίγετε ολόκληρη η χώρα χωρίς να μιλάει κανένα μεγάλο κανάλι αφού τους στούπωσαν το στόμα με πολλά δισεκατομύρια ευρω .
Αυτό που δεν μπορούμε να αποφύγουμε είναι η μείωση της αξίας του χρήματος δηλαδή με 100 ευρώ θα μπορούμε σήμερα να πάρουμε 50 κιλά αγγούρια ενώ αυριο μάλλον τρία .
Τι πρέπει να κάνουμε
Αυτό που μπορεί να τους σταματήσει είναι η μαζική απεργία όλων των εργαζομένων ανεξαρτήτου κόμματος , έτσι και αλλιώς όλα είναι σε κώμα , όπως έγινε πρόσφατα με τους εργαζομένους των αεροπορικών εταιριών στη Γαλλλία , μόνο έτσι θα σταματήσει το μεγαλύτερο κακό και πρέπει να γίνει τωρα ως μοναδική λύση τώρα πάνω στην τουριστική περίοδο που έχουν τους εργαζομένους ανάγκη .
Το χειμώνα θα είναι πολύ αργά .
Οικονομικές συμβουλές και πως να προστατευσετε τις περιουσίες σας στο email μου panosan@gmail.com
Παρακάτω ο Γιάννης Σιάτρας αναλύει τα πληθωριστικά κύματα και τις συνέπειες τους διχαρονικά .
Κάθε πληθωριστικό κύμα, συνήθως περιλαμβάνει τέσσερα στάδια:
Το πρώτο στάδιο κάθε κύματος χαρακτηρίζονταν από αυξανόμενη κυκλοφορία υλικών αγαθών, πολιτισμική ανάπτυξη και αισιοδοξία για τις μελλοντικές εξελίξεις. Συνήθως, οι παράγοντες αυτοί οδηγούν και σε δημογραφική αύξηση. Σ’ αυτό το πρώτο στάδιο, οι τιμές παρουσίαζαν μικρές διακυμάνσεις, αλλά μέσα στη διάρκεια του χρόνου, εμφανίζονται ισορροπημένες.
Το δεύτερο στάδιο είναι πολύ διαφορετικό. Οι τιμές “διασπούσαν” τα όρια της προηγούμενης ισορροπίας. Αυτό συνήθως συνέβαινε όταν προκαλούνταν ελλείψεις προϊόντων, ως αποτέλεσμα φυσικών καταστροφών, πολέμων ή ακόμη και μεγάλης αύξησης του πληθυσμού. Στην αρχική φάση της ανόδου, παρατηρούνταν “νευρικές διακυμάνσεις” των τιμών.
Το τρίτο στάδιο ξεκινούσε όταν οι άνθρωποι άρχιζαν να αντιλαμβάνονται την πληθωριστική κίνηση ως κάτι το “φυσιολογικό και αναπόφευκτο”. Ο πληθωρισμός εισερχόταν πλέον στην ψυχολογία των ατόμων και αυτά αντιδρούσαν με τρόπο που οδηγούσαν τις τιμές ακόμη ψηλότερα: συσσώρευση αγαθών, προληπτικές άνοδοι τιμών, εξαπάτηση, ενεργοποίηση πρακτικών “καθορισμού” των τιμών κ.λπ. Όμως, οι ενέργειες αυτές οδηγούσαν σε μία de facto “θεσμοθέτηση” του πληθωρισμού.
Η “θεσμοθέτηση” του πληθωρισμού, έβαζε σε κίνηση το τέταρτο στάδιο. Οι τιμές αυξάνονταν με μεγαλύτερο ρυθμό, μέσα από έντονες διακυμάνσεις. Παράλληλα, μεγάλες διακυμάνσεις γνώριζαν και οι τιμές των εμπορευμάτων, αλλά και το σύνολο της προσφοράς του χρήματος, ενώ οι χρηματοοικονομικές αγορές γίνονταν ασταθείς. Όλα αυτά αύξαναν το επιχειρηματικό ρίσκο. Οι κρατικές δαπάνες αυξάνονταν ταχύτερα από τα έσοδα και έτσι αύξανε το δημόσιο χρέος.
Τελικά, το μεγάλο πληθωριστικό κύμα κορυφώνονταν και οδηγούσε τις κοινωνίες σε πολύμορφες κρίσεις που χαρακτηρίζονταν από δημογραφική συρρίκνωση, οικονομική κατάρρευση, πολιτική αναταραχή, κοινωνική βία και πολέμους.
Όμως, τελικά, οι εξελίξεις αυτές μείωναν τις πιέσεις που αρχικά είχαν θέσει σε κίνηση την άνοδο των τιμών. Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν η ταχεία πτώση των τιμών των βασικών αγαθών (αρχικά των τροφίμων), των ενοικίων και των τόκων. Αυτός ο σύντομος αλλά πολύ έντονος αποπληθωρισμός ακολουθείτο από μία περίοδο ισορροπίας των τιμών που διαρκούσε αρκετές δεκαετίες -ίσως ακόμη και 70 ή 80 χρόνια. Έτσι, ο μακροχρόνιος πληθωρισμός σταματούσε, οι τιμές σταθεροποιούνταν, οι πραγματικοί μισθοί αυξάνονταν και οι αποδόσεις του κεφαλαίου και της γης μειώνονταν.
Αυτές οι νομισματικές εξελίξεις, πέραν από την οικονομική αναταραχή, κάθε φορά είχαν πολύμορφες κοινωνικές και πολιτιστικές συνέπειες. Στη λογοτεχνία και τις τέχνες, τα τελευταία στάδια κάθε πληθωριστικού κύματος, ήταν εποχές πεσιμισμού και “σκοτεινών οραμάτων”. Οι πολίτες δυσκολεύονται να συμμορφωθούν με κανόνες τους οποίους έκριναν ως ανίσχυρους και ως συνέπεια αυτού αισθάνονταν αποπροσανατολισμένοι και διακατέχονταν από άγχος, ενώ έχαναν την πίστη προς τους θεσμούς. Τα άτομα αναζητούσαν επιτακτικά νέες αξίες και νέα πρότυπα, εξέλιξη που συχνά οδηγούσε στην εμφάνιση ακραίων -και συχνά παράλογων- ιδεολογιών και κοινωνικών κινημάτων. Οι νέοι, όντας αβέβαιοι για το μέλλον τους, οδηγούνταν στην αποξένωση και σε καταστάσεις “κοινωνικής ανομίας”. Όλα αυτά, περιγράφουν την κατάσταση μίας οξύτατης και πολύπλευρης κρίσης, μία εμπειρία που η ελληνική κοινωνία βίωσε κατά την τελευταία δεκαετία.
Τα παραπάνω, μας οδηγούν και σε ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα: Συχνά, τείνουμε να θεωρούμε ότι, τα πολιτιστικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, επιστημονικά, ή και τα θρησκευτικά γεγονότα είναι απομονωμένα ή μόνο χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όμως, η ιστορία -αλλά και το πρόσφατο παρελθόν της χώρας μας- μας λέει ότι, όλα αυτά αποτελούν ένα πολυσύνθετο “σύστημα”: Όλα συνδέονται μεταξύ τους είτε με θετικούς, είτε με αρνητικούς μηχανισμούς ανατροφοδότησης και ακολουθούν τους νόμους ισχύος και όλες τις αρχές καθολικότητας των σύνθετων συστημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου